بازهم مشق و حساب وهندسه

بازهم مشق و حساب وهندسه

بازهم صدشوق خواندن دردلم

ریشه ی علم نشاندن دردلم

باز هــم آقـا معلــم درکلاس

میزند گل خنده ای ازجنس یاس

آه ای پیغمـبر دل هـای ما

آب پاک و روشن گِل های ما

ای به لب های تو نون والقلم

ای معلم معـدن جود و کرم

ازشـکوه علم تـو دل، جاودان

طفل دل ازشوق تو آمدبه جان

باغبان باغ علمی و کلام

بی تعارف ای معلم صدسلام

ناخدای کشتی علم وشعور

ای چراغ روشن ای دریای نور

میدهی توجان به جسم چون کویر

با کــلام روشنت آقــامــدیـر

بوسه های عشق مابردست توست

هستی ماازشکوه هست توست

می دهـدبابای خـــوب مدرسه

شاخه شاخه گل به ما یک دو وسه

ای همیشه مهربان باباسلام

صدتشکر ای صمیمی بامرام

آسمان علم امشب روشن است

وقت رزم علم با اهریمن است

پس لباس علم را برتن کنید

باغ ایران را گل وگلشن کنید 

شاعر : مهدی کرمی